3808 km en apoyo a las personas afectadas por las vacunas COVID.
Mikel Azkorra
Etapa 09 Gallur-Zaragoza
13 de julio
Hoy he quedado con Jorge y Óscar, dos compañeros de la asociación de entrenadores.
El día ha sido rápido, unos perros me han despertado a las 07:00, y aunque tenía la sensación de necesitar algo más de descanso, me he levantado y he conseguido salir a las 08:45.
El perfil marcaba como única dificultad el trayecto al embalse de Loteta, pero ha resultado ser media tachuela.
Tras visitar el embalse, que era una curiosidad personal, he vuelto en dirección al río, pero he seguido durante un kilómetro y pico el Canal Imperial.
La verdad es que el suelo estaba perfecto pero había que seguir el track.
Salvo alguna excepción, no he lamentado dejar el canal porque las pistas estaban muy bien.
Ha sido otro día sin sorpresas, en el que he avanzado muy rápido, más incluso de lo que esperaba ser capaz.
En Torres de Berrellén, preguntando por un sitio para comer algo, charlo con un hombre que me pregunta por mi bandera y se interesa por la ruta. Me dice que casi prefiere no saber, lo que es terrible.
Llamo a mi amigo Jorge y le digo que calculaba llegar sobre las dos, aunque poco después me parece algo osado. Sin embargo, a las dos menos veinte estaba en la puerta del hotel.
He andado muy rápido, salvo después de Sobradiel, en el tramo por un bosque, por un camino sinuoso, que había sido limpiado (menos mal), en el que he ido más despacio, pero divirtiéndome mucho. No ha sido mucho tiempo, pero ha estado bien cambiar la rutina del día.
Los últimos kilómetros antes de entrar en el carril bici de Zaragoza en una pista muy agradable para pedalear.
Por la tarde, compartiendo recuerdos con Óscar y Jorge.
Mañana abandono otra vez el Ebro para ir al sur a rememorar una ruta que hice en 2.011.
Mikel Azkorra
Etapa 09 Gallur-Zaragoza
13 de julio
Hoy he quedado con Jorge y Óscar, dos compañeros de la asociación de entrenadores.
El día ha sido rápido, unos perros me han despertado a las 07:00, y aunque tenía la sensación de necesitar algo más de descanso, me he levantado y he conseguido salir a las 08:45.
El perfil marcaba como única dificultad el trayecto al embalse de Loteta, pero ha resultado ser media tachuela.
Tras visitar el embalse, que era una curiosidad personal, he vuelto en dirección al río, pero he seguido durante un kilómetro y pico el Canal Imperial.
La verdad es que el suelo estaba perfecto pero había que seguir el track.
Salvo alguna excepción, no he lamentado dejar el canal porque las pistas estaban muy bien.
Ha sido otro día sin sorpresas, en el que he avanzado muy rápido, más incluso de lo que esperaba ser capaz.
En Torres de Berrellén, preguntando por un sitio para comer algo, charlo con un hombre que me pregunta por mi bandera y se interesa por la ruta. Me dice que casi prefiere no saber, lo que es terrible.
Llamo a mi amigo Jorge y le digo que calculaba llegar sobre las dos, aunque poco después me parece algo osado. Sin embargo, a las dos menos veinte estaba en la puerta del hotel.
He andado muy rápido, salvo después de Sobradiel, en el tramo por un bosque, por un camino sinuoso, que había sido limpiado (menos mal), en el que he ido más despacio, pero divirtiéndome mucho. No ha sido mucho tiempo, pero ha estado bien cambiar la rutina del día.
Los últimos kilómetros antes de entrar en el carril bici de Zaragoza en una pista muy agradable para pedalear.
Por la tarde, compartiendo recuerdos con Óscar y Jorge.
Mañana abandono otra vez el Ebro para ir al sur a rememorar una ruta que hice en 2.011.
3808 km COVID txertoek kaltetutakoen alde.
Mikel Azkorra
10. etapa Zaragoza-Cariñena
Uztailak 14
Ez naiz goiz irten kulote berri bat erosi behar nuelako eta lau denda bisitatu ondoren, ez dut ezer aurkitu.
Hori bai, dendetako batean jabeak bizikleta uzten utzi dit gosaltzeko zerbait erosten nuen bitartean. Uste dut bandera irakurri ondoren bere esperientziei buruz hitz egitera animatu dela.
Hainbat medikuk ez zutela ezer hartu -txertorik-, eta ez ziotela bere familiako inori txertatzen utzi esan dit.
12:00ak aldera irten naiz Zaragozatik, hemendik Cadizera joan nintzen aldi hura gogoratuz. Zorigaiztoko bidaia hura, egin ditudan guztien artean txarrena izan dena.
Garai hartan ez bezala, gaur egun track-dun GPS bat dut, ez garai hartan bezala, GPS huts ziztrin bat nuena.
Eguneko gauzarik politena Mueleko ur-jauziak ikustea izan da. Espero dut telebistek ez dutela lehorteaz hitz egingo ura baitago iturburu guztietan, ibaietan eta Muelena behin betiko froga delako.
Puntu horretara arte, pistak erosoagoak izan dira, baina ez oso atseginak. Muel eta Mezalocharen artean, eguneko gauzarik ederrena izan da.
Bidai honetan gaurkoa izan da egunik beroena, baina 2011n, hemendik ibili nintzenean, taberna batean sartu behar izan nuen, kalean 39 gradu zeudelako, baina eguzkipean jarraitzea eragozten duten horietakoa, ez oraingoak bezala.
Mikel Azkorra
10. etapa Zaragoza-Cariñena
Uztailak 14
Ez naiz goiz irten kulote berri bat erosi behar nuelako eta lau denda bisitatu ondoren, ez dut ezer aurkitu.
Hori bai, dendetako batean jabeak bizikleta uzten utzi dit gosaltzeko zerbait erosten nuen bitartean. Uste dut bandera irakurri ondoren bere esperientziei buruz hitz egitera animatu dela.
Hainbat medikuk ez zutela ezer hartu -txertorik-, eta ez ziotela bere familiako inori txertatzen utzi esan dit.
12:00ak aldera irten naiz Zaragozatik, hemendik Cadizera joan nintzen aldi hura gogoratuz. Zorigaiztoko bidaia hura, egin ditudan guztien artean txarrena izan dena.
Garai hartan ez bezala, gaur egun track-dun GPS bat dut, ez garai hartan bezala, GPS huts ziztrin bat nuena.
Eguneko gauzarik politena Mueleko ur-jauziak ikustea izan da. Espero dut telebistek ez dutela lehorteaz hitz egingo ura baitago iturburu guztietan, ibaietan eta Muelena behin betiko froga delako.
Puntu horretara arte, pistak erosoagoak izan dira, baina ez oso atseginak. Muel eta Mezalocharen artean, eguneko gauzarik ederrena izan da.
Bidai honetan gaurkoa izan da egunik beroena, baina 2011n, hemendik ibili nintzenean, taberna batean sartu behar izan nuen, kalean 39 gradu zeudelako, baina eguzkipean jarraitzea eragozten duten horietakoa, ez oraingoak bezala.
3808 km en apoyo a los afectados por las vacunas COVID.
Etapa 10 Zaragoza-Cariñena
14 de julio
No he madrugado porque tengo que comprar un culote nuevo y digo tengo porque después de visitar cuatro tiendas, no he encontrado nada.
Eso sí, en una de las tiendas el dueño me ha permitido dejar la bici mientras me compraba algo para desayunar, creo que tras leer la bandera se ha animado a hablar sobre sus experiencias.
Me ha hablado de varios médicos que no se pincharon nada, ni dejaron que nadie de su familia lo hiciera.
He salido de Zaragoza sobre las 12 recordando aquella vez que salí desde aquí hacia Cádiz. Aquel fatídico viaje que es con diferencia el peor de todos los que he hecho.
A diferencia de entonces hoy tenía un GPS con tracks, no como en aquella ocasión, que tenía un GPS vacío.
Lo más bonito del día ha sido ver los saltos de agua de Muel. Espero que ninguna televisión hable de sequía porque hay agua en todos los manantiales, ríos y lo de Muel es la prueba definitiva.
Hasta este punto las pistas han sido más o menos cómodas pero poco agradables. Entre Muel y Mezalocha, ha sido lo más chulo del día
Hoy ha sido el día con más calor de este viaje, pero volviendo a cuando anduve por aquí, en 2.011, tuve que entrar en un bar porque en la calle había 39 grados, pero de los que imposibilitan proseguir bajo el sol, no como los de ahora.
Etapa 10 Zaragoza-Cariñena
14 de julio
No he madrugado porque tengo que comprar un culote nuevo y digo tengo porque después de visitar cuatro tiendas, no he encontrado nada.
Eso sí, en una de las tiendas el dueño me ha permitido dejar la bici mientras me compraba algo para desayunar, creo que tras leer la bandera se ha animado a hablar sobre sus experiencias.
Me ha hablado de varios médicos que no se pincharon nada, ni dejaron que nadie de su familia lo hiciera.
He salido de Zaragoza sobre las 12 recordando aquella vez que salí desde aquí hacia Cádiz. Aquel fatídico viaje que es con diferencia el peor de todos los que he hecho.
A diferencia de entonces hoy tenía un GPS con tracks, no como en aquella ocasión, que tenía un GPS vacío.
Lo más bonito del día ha sido ver los saltos de agua de Muel. Espero que ninguna televisión hable de sequía porque hay agua en todos los manantiales, ríos y lo de Muel es la prueba definitiva.
Hasta este punto las pistas han sido más o menos cómodas pero poco agradables. Entre Muel y Mezalocha, ha sido lo más chulo del día
Hoy ha sido el día con más calor de este viaje, pero volviendo a cuando anduve por aquí, en 2.011, tuve que entrar en un bar porque en la calle había 39 grados, pero de los que imposibilitan proseguir bajo el sol, no como los de ahora.
Forwarded from 𝐈𝐧𝐝𝐞𝐩𝐞𝐧𝐝𝐞𝐧𝐭𝐞𝐚 JASO
Aurtengo baraualdirako jada zazpi lagunek eman dute izena
/ Kote Camacho
Barau kolektiboak beti erdaraz izaten ziren, baraualdi bat euskara hutsean antolatzen hasi ginen arte.
Irakurketa dramatizatuak taldean, abestu, dantzatu, arnasketa kontzientea, masaia trukaketa, Bergarako igerilekura jaistea, kanten liburuxka, pilota partiduak.
https://independentea.eus/baraualdirako-jada-zazpi-lagunek-eman-dute-izena/
/ Kote Camacho
Barau kolektiboak beti erdaraz izaten ziren, baraualdi bat euskara hutsean antolatzen hasi ginen arte.
Irakurketa dramatizatuak taldean, abestu, dantzatu, arnasketa kontzientea, masaia trukaketa, Bergarako igerilekura jaistea, kanten liburuxka, pilota partiduak.
https://independentea.eus/baraualdirako-jada-zazpi-lagunek-eman-dute-izena/
Independentea.eus
Aurtengo baraualdirako jada zazpi lagunek eman dute izena – Independentea.eus
Irakurketa dramatizatuak taldean, abestu, dantzatu, arnasketa kontzientea, masaia trukaketa, Bergarako igerilekura jaistea, kanten liburuxka, pilota partiduak.
Para el ayuno de este año ya se han inscrito siete personas
/Kote Camacho, Independentea
Los ayunos colectivos siempre eran en castellano, hasta que empezamos a organizar un ayuno íntegramente en euskera.
Lecturas dramatizadas en grupo, cantar, bailar, respiración consciente, intercambio de masajes, bajada a la piscina bergaresa, folleto de canciones, partidos de pelota.
https://independentea.eus/baraualdirako-jada-zazpi-lagunek-eman-dute-izena/
/Kote Camacho, Independentea
Los ayunos colectivos siempre eran en castellano, hasta que empezamos a organizar un ayuno íntegramente en euskera.
Lecturas dramatizadas en grupo, cantar, bailar, respiración consciente, intercambio de masajes, bajada a la piscina bergaresa, folleto de canciones, partidos de pelota.
https://independentea.eus/baraualdirako-jada-zazpi-lagunek-eman-dute-izena/
Independentea.eus
Aurtengo baraualdirako jada zazpi lagunek eman dute izena – Independentea.eus
Irakurketa dramatizatuak taldean, abestu, dantzatu, arnasketa kontzientea, masaia trukaketa, Bergarako igerilekura jaistea, kanten liburuxka, pilota partiduak.
Abiatu zenetik bi aste igarota, Covid Txertoek Kaltetuen aldeko Bigarren Itzulia Balaguerrera helduko da larunbatean, uztailaren 19an.
Bizitzaren ordezkaritza bat Mikelen etapa bukaera bertatik bertara ikustera eta animoak ematera joango da. Kaltetuei babesa ematearekin batera, Josep Pamiés osasunaren alde egiten ari den lana goraipatu nahi dugu.
Bizitzaren ordezkaritza bat Mikelen etapa bukaera bertatik bertara ikustera eta animoak ematera joango da. Kaltetuei babesa ematearekin batera, Josep Pamiés osasunaren alde egiten ari den lana goraipatu nahi dugu.
Pasadas dos semanas desde que comenzara la Segunda Vuelta de Apoyo a las Personas Afectadas por las Vacunas Covid, éste sábado 19 de julio llegará a Balaguer.
Una representación de Bizitza se desplazará para animar a Mikel en este final de etapa. Además de apoyar a las personas afectadas, queremos reconocer la enorme labor por la salud de Josep Pamiés.
Una representación de Bizitza se desplazará para animar a Mikel en este final de etapa. Además de apoyar a las personas afectadas, queremos reconocer la enorme labor por la salud de Josep Pamiés.
3808 km. COVID txertoek kaltetutakoen alde.
Mikel Azkorra
11. etapa: Cariñena-Muniesa
Uztailak 15
Tarte batzuetan izan ezik, pista oso onak errepikatzeko etapa.
Gustura egon ez naizen tarte zabalxeago bakarra Muniesa zerumugan agertu denean izan da.
Goiz atera naiz, etapa 75 kilometrokoa zelako eta tartea izan nahi nuelako.
Villanueva de Huervan dinosauro aztarna berriak bisitatu ditut eta tailer batean katea koipeztatu dut. Han bidaiaz eta zulatzeaz galdetu didate. Esan diet iaz ez nuela zulatu eta oraingoz dena ondo zihoala.
Badirudi gezurra esan dudala gertatu delako.
Hatz-marken aldean banderatxoaren adarra kraskatu egin da eta makila batekin apainketa bat egin dut. Alferrikako lana.
Fuendetodosera iritsi naiz, eta asko gustatu zait. Kalez kale sumatu dut atzeko gurpila ahul zebilela, eta herritik irten aurretik egiaztapen bat egin dut. Presio-galera zirudien, eta kolpe bati egotzi diot. Jarraitzea erabaki dut, Azuaran gasolindegia zegoelako, eta aire gehiago galtzen ez banuen, iristea espero nuen.
Egun osoko punturik gorenera iristen ari nintzenean, gurpilak ez zuen erantzuten, eta arrotz egiten zen. Beraz, gelditu egin naiz, eta, puztu ezin dudanez, erabaki dut ez jarraitzea Azuarantz, eta oinez itzultzea Fuendetodosera, laguntzaren bat aurkituko nuelakoan.
Inork ez zuen ezagutzen bizikletan zebilen norbait, eta, beraz, taxi batekin harremanetan jarri naiz Azuarara joateko.
Taxiaren zain nengoela, gurpila desmuntatu dut ziztadak aurkitzeko, baina ez zegoen burbuilarik iturri baten gainean jarri dudan potoan.
Neska bat heldu da, zutikako bonba batekin, eta presioa sartu diogunean, lau zuloak txistukatu dituzte.
Ez dut matxura konpondu, taxilariarekin geratuta nengoelako, eta pentsatu dut onena Azuarako tailerrera joatea zela, non minutu gutxitan ordezko kamerarekin dena konpondu den.
Taxilariaren telefonoa zerbait gertatuz gero, aurrera jarraitu dut, inolako gorabeherarik gabe, eta paisaiez, Movenako urtegiaz, Sanched baselizaz eta helmugaz gozatu dut.
Uneren batean, beroa nabaritu dut, eta, horregatik, bainu txiki bat hartu dut bide ondoko kanalean.
Eta zer den garuna; birritan gelditu behar izan dut gurpila ondo zihoala egiaztatzera, arazoek jarraitzen zutelako sentsazioak nituelako.
Mikel Azkorra
11. etapa: Cariñena-Muniesa
Uztailak 15
Tarte batzuetan izan ezik, pista oso onak errepikatzeko etapa.
Gustura egon ez naizen tarte zabalxeago bakarra Muniesa zerumugan agertu denean izan da.
Goiz atera naiz, etapa 75 kilometrokoa zelako eta tartea izan nahi nuelako.
Villanueva de Huervan dinosauro aztarna berriak bisitatu ditut eta tailer batean katea koipeztatu dut. Han bidaiaz eta zulatzeaz galdetu didate. Esan diet iaz ez nuela zulatu eta oraingoz dena ondo zihoala.
Badirudi gezurra esan dudala gertatu delako.
Hatz-marken aldean banderatxoaren adarra kraskatu egin da eta makila batekin apainketa bat egin dut. Alferrikako lana.
Fuendetodosera iritsi naiz, eta asko gustatu zait. Kalez kale sumatu dut atzeko gurpila ahul zebilela, eta herritik irten aurretik egiaztapen bat egin dut. Presio-galera zirudien, eta kolpe bati egotzi diot. Jarraitzea erabaki dut, Azuaran gasolindegia zegoelako, eta aire gehiago galtzen ez banuen, iristea espero nuen.
Egun osoko punturik gorenera iristen ari nintzenean, gurpilak ez zuen erantzuten, eta arrotz egiten zen. Beraz, gelditu egin naiz, eta, puztu ezin dudanez, erabaki dut ez jarraitzea Azuarantz, eta oinez itzultzea Fuendetodosera, laguntzaren bat aurkituko nuelakoan.
Inork ez zuen ezagutzen bizikletan zebilen norbait, eta, beraz, taxi batekin harremanetan jarri naiz Azuarara joateko.
Taxiaren zain nengoela, gurpila desmuntatu dut ziztadak aurkitzeko, baina ez zegoen burbuilarik iturri baten gainean jarri dudan potoan.
Neska bat heldu da, zutikako bonba batekin, eta presioa sartu diogunean, lau zuloak txistukatu dituzte.
Ez dut matxura konpondu, taxilariarekin geratuta nengoelako, eta pentsatu dut onena Azuarako tailerrera joatea zela, non minutu gutxitan ordezko kamerarekin dena konpondu den.
Taxilariaren telefonoa zerbait gertatuz gero, aurrera jarraitu dut, inolako gorabeherarik gabe, eta paisaiez, Movenako urtegiaz, Sanched baselizaz eta helmugaz gozatu dut.
Uneren batean, beroa nabaritu dut, eta, horregatik, bainu txiki bat hartu dut bide ondoko kanalean.
Eta zer den garuna; birritan gelditu behar izan dut gurpila ondo zihoala egiaztatzera, arazoek jarraitzen zutelako sentsazioak nituelako.
3808 km. en apoyo a las personas afectadas por las vacunas COVID.
Mikel Azkorra
Etapa 11 Cariñena-Muniesa
15 de julio
Etapa para repetir, salvo algunos tramos, las pistas muy buenas.
El único tramo un poco más extenso en el que no he estado a gusto ha sido cuando Muniesa ha aparecido en el horizonte.
He salido temprano, porque la etapa era de 75 km. y quería tener margen.
En Villanueva de Huerva, he visitado nuevas huellas de dinosaurio y en un taller he engrasado la cadena. Allí me han preguntado por el viaje y por los pinchazos. Le he dicho que el año pasado no pinché y por ahora iba todo bien.
Parece que he mentado a la bicha porque ha ocurrido.
En la zona de las huellas el asta del banderín se ha cascado y he hecho un apaño con un palo. Trabajo en balde.
He llegado a Fuendetodos, que me ha gustado mucho. Callejeando he notado que la rueda de atrás andaba floja y antes de salir del pueblo he hecho una comprobación. Parecía una pérdida de presión y lo he achacado a algún llantazo. He decidido seguir porque en Azuara había gasolinera y si no perdía más aire, confiaba en llegar.
Cuando estaba alcanzando el punto más alto de todo el día, la rueda no respondía y hacía extraños, por lo que he parado y como no podía hincharla, he decidido no seguir hacia Azuara y regresar andando a Fuendetodos con la confianza de encontrar alguna ayuda.
Nadie conocía a alguien que anduviera en bici, por lo que he contactado con un taxi para ir hasta Azuara.
Mientras esperaba al taxi, he desmontado la rueda para encontrar los pinchazos pero no había burbujas en el pocito que he montado en una fuente.
Ha llegado una chica con una bomba de pie y cuando le hemos metido presión, han silbado los cuatro agujeros que había.
No he arreglado la avería porque ya había quedado con el taxista y he pensado que lo mejor era ir al taller de Azuara, en donde en pocos minutos con la cámara de repuesto se ha solucionado todo.
Con la tranquilidad de que si pasaba algo tenía el teléfono del taxista, he proseguido y sin ninguna incidencia, he gozado de los paisajes, del embalse de Movena, la Ermita de Sanched y meta.
En algún momento, he notado calor y por ello me he dado un pequeño baño en el canal que iba junto al camino.
Y lo que es el cerebro; he tenido que parar dos veces a comprobar que la rueda iba bien porque tenía sensaciones de que seguían los problemas.
Mikel Azkorra
Etapa 11 Cariñena-Muniesa
15 de julio
Etapa para repetir, salvo algunos tramos, las pistas muy buenas.
El único tramo un poco más extenso en el que no he estado a gusto ha sido cuando Muniesa ha aparecido en el horizonte.
He salido temprano, porque la etapa era de 75 km. y quería tener margen.
En Villanueva de Huerva, he visitado nuevas huellas de dinosaurio y en un taller he engrasado la cadena. Allí me han preguntado por el viaje y por los pinchazos. Le he dicho que el año pasado no pinché y por ahora iba todo bien.
Parece que he mentado a la bicha porque ha ocurrido.
En la zona de las huellas el asta del banderín se ha cascado y he hecho un apaño con un palo. Trabajo en balde.
He llegado a Fuendetodos, que me ha gustado mucho. Callejeando he notado que la rueda de atrás andaba floja y antes de salir del pueblo he hecho una comprobación. Parecía una pérdida de presión y lo he achacado a algún llantazo. He decidido seguir porque en Azuara había gasolinera y si no perdía más aire, confiaba en llegar.
Cuando estaba alcanzando el punto más alto de todo el día, la rueda no respondía y hacía extraños, por lo que he parado y como no podía hincharla, he decidido no seguir hacia Azuara y regresar andando a Fuendetodos con la confianza de encontrar alguna ayuda.
Nadie conocía a alguien que anduviera en bici, por lo que he contactado con un taxi para ir hasta Azuara.
Mientras esperaba al taxi, he desmontado la rueda para encontrar los pinchazos pero no había burbujas en el pocito que he montado en una fuente.
Ha llegado una chica con una bomba de pie y cuando le hemos metido presión, han silbado los cuatro agujeros que había.
No he arreglado la avería porque ya había quedado con el taxista y he pensado que lo mejor era ir al taller de Azuara, en donde en pocos minutos con la cámara de repuesto se ha solucionado todo.
Con la tranquilidad de que si pasaba algo tenía el teléfono del taxista, he proseguido y sin ninguna incidencia, he gozado de los paisajes, del embalse de Movena, la Ermita de Sanched y meta.
En algún momento, he notado calor y por ello me he dado un pequeño baño en el canal que iba junto al camino.
Y lo que es el cerebro; he tenido que parar dos veces a comprobar que la rueda iba bien porque tenía sensaciones de que seguían los problemas.